مقررات cmr چیست؟

درچه مواردی از حمل کالا، می‌توان به مفاد این توافق‌نامه‌ استناد نمود، و درچه مواردی نمی‌توان از مفاد آن استفاده کرد؟

ماده‌ی ۱

۱- این کنوانسیون، هر قراردادی را که برای حمل کالا از طریق جاده، با وسیله‌ی نقلیه‌ی زمینی، و به‌منظور کسب اجرت منعقد می‌شود، دربرمی‌گیرد.

از دیگر مواردی که در این کنوانسیون دیده ‌شده است، شامل: محل دریافت کالا، و محل تعیین شده برای تحویل آن است که به‌موجب قرارداد، در دو کشور مختلف قرار دارد. شرط اصلی برای این‌که کنوانسیون، یک قرارداد را تحت پوشش داشته باشد این است که دست‌کم، یکی از دو کشور،, صرف‌نظر از محل اقامت و ملیت طرفین قرارداد، عضو کنوانسیون باشد.

۲- از نظر این کنوانسیون « وسیله‌ی نقلیه »، یعنی وسایل نقلیه‌ی موتوری، وسایل نقلیه‌ی مفصل‌دار، و یدک و نیمه یدک، به‌شکلی که در ماده‌ی ( ۴ ) کنوانسیون تردد جاده‌ای، مورخ نوزدهم سپتامبر ۱۹۴۹ ( ۲۸/۰۶/۱۳۲۸ ) تعریف شده است.

۳- این کنوانسیون، عملیات حملی را که به وسیله‌ی دولت‌ها و یا موسسات و سازمان‌های دولتی، در حوزه‌ی کاربرد آن انجام می‌شود را نیز دربرمی‌گیرد.

۴-مواردی که این کنوانسیون، آن‌ها را پوشش نمی‌دهد، شامل موارد زیر است:

الف – عملیات حملی که تحت شرایط هر کنوانسیون بین‌المللی پستی انجام می‌شود.

ب – حمل محموله‌هایی که حاوی جنازه باشد.

ج – و جابه‌جایی اثاثیه‌ و لوازم منزل.

۵- طرف‌های متعهد، توافق می‌کنند که هیچ‌یک از مفاد این کنوانسیون را با توافق‌های خاص بین خود تغییر ندهند، مگر این‌که این کنوانسیون را در حمل‌ونقل‌های بین مرزی، نافذ ندانسته و استفاده از راه بارنامه‌های حاکی از مالکیت کالا را، درعملیات حملی که تنها به قلمرو کشورهای‌شان محدود می‌گردد، مجاز بشمارند. 

وزارت راه و ترابری امور اقتصادی و دارایی کشور
هیات وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۷/۵/۱۸ بنا به پیشنهاد مشترک مورخ ۱۳۷۷/۳/۵ وزارتخانه های راه و ترابری – امور اقتصادی و دارایی و کشور و به استناد ماده (۲۶) قانون حمل و نقل و عبور کالاهای خارجی از قلمرو جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۷۴ – آیین نامه اجرایی قانون یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود:
آیین نامه اجرایی قانون حمل و نقل و عبور کالاهای خارجی از قلمرو جمهوری اسلامی ایران
ماده ۱ – اصطلاحات به کار برده شده در قانون حمل و نقل و عبور کالاهای خارجی از قلمرو جمهوری اسلامی ایران – که از این پس در این
آیین نامه به شرح زیر تعریف می گردند:

2. تصميم به ارائه مجوزتردد كشتيراني به كشتي هاي تحت پرچم كشور خارجي به منظور ترانزيت در مسيرهاي داخلي آبي فدراسيون توسط دولت فدراسيون روسيه اتخاذ و به صورت بخشنامه (مجوز) صادر مي شود.
3. صدور مجوز حق تردد كشتيراني كشتي هاي تحت پرچم كشور خارجي به منظور حمل ونقل در مسيرهاي آبي فدراسيون روسيه بر اساس درخواستي است كه از ارگان ذيربط در آن كشور به وزارت حمل ونقل روسيه ارائه مي شود و اين درخواست اساس بخشنامه (مجوز) دولت فدراسيون روسيه تلقي مي شود.
4. درخواست عبور از مسيرهاي آبي داخلي فدراسيون روسيه، به وزارت حمل ونقل فدراسيون روسيه بايستي حداقل 60 روز قبل از زمان برنامه ريزي شده براي عبور كشتي تحت پرچم كشور خارجي ارائه شود. درخواست مي بايست حاوي اطلاعات ذيل به زبان روسي باشد.