خلاصه ای از قانون تأمین اجتماعی

بیمه :    لغت بیمه در عربی به معنی تأمین است . در لاتین Insuranse و در دنیا Social Security  یا تأمین اجتماعی معروف است. 

بیمه را می توان از بیم دانست ، انسان اصولاً موجودی نیازمند و محدود و نسبی است چون انسان چنین حالتی را دارد به محض ورودش در کره ارض پس از تأمین نیازهای فیزیولوژیک به دنبال سرپناه رفت برای اینکه از خطرات دور باشد و احساس امنیت کند.

کلان بیمه : ظهور بیمه بر مبنای سه اصل بوده

– بیمه تأمین اجتماعی یا کارگری
– بیمه خدمات درمانی یا کارمندی
– بیمه نیروهای مسلح یا ارتش

«تعاریف»
بیمه شده : شخصی است که رأساً مشمول مقررات تأمین اجتماعی بوده و با پرداخت مبالغی به عنوان حق بیمه حق استفاده از مزایای مقرر در این قانون را دارد.
خانواده بیمه شده: شخص یا اشخاصی هستند که به تبع بیمه شده از مزایای موضوع این قانون استفاده می‌کنند.
کارگاه : محلی است که بیمه شده به دستورکارفرماو یا نماینده او در آنجاکار می کند.
کارفرما : شخص حقیقی یا حقوقی است که بیمه شده به دستور یابه حساب او کار می کند. کلیه کسانی که به عنوان مدیر یا مسئول عهده دار اداره کارگاه هستند نماینده کارفرما محسوب می شوند و کارفرما مسئول  انجام کلیه تعهداتی است که نمایندگان مزبور در قبال بیمه شده به عهده می گیرند.
مزد یا حقوق یا کارمزد : هرگونه وجوه و مزایای نقدی وغیرنقدی مستمر است که در مقابل کار به بیمه شده داده می شود.
حق بیمه : عبارت از وجوهی است که به حکم این قانون وبرای استنفاده از مزایای موضوع آن به سازمان پرداخت می گردد.
بیماری : وضع غیرعادی جسمی یا روحی است که انجام خدمات درمانی را ایجاب می کند یا موجب هردو در آن واحد می گردد.
کمک ازدواج : مبلغی است که طبق شرایط خاصی برای جبران هزینه های ناشی از ازدواج به بیمه شده پرداخت می گردد.
از کارافتادگی کلی : عبارتست از کاهش قدرت کاربیمه شده به نحوی که نتواند با اشتغال به کار سابق یا کار دیگری بیش از یک سوم از درآمد قبلی خود را بدست آورد.
از کارافتادگی جزئی : عبارتست از کاهش قدرت کار بیمه شده به نحوی که با اشتغال به کار سابق یا کاردیگر فقط قسمتی از درآمدخود را بدست آورد.
بازنشتسگی : عبارت است از عدم اشتغال بیمه شده به کار به سبب رسیدن به سن بازنشستگی مقرر در این قانون
مستمری : عبارت است از وجهی است که طبق شرایط مقرر در این قانون به منظور جبران قطع تمام یا قسمتی از درآمد به بیمه شده و در صورت فوت او برای تامین معیشت بازماندگان وی به آنان پرداخت می گردد.
کمک هزینه کفن و دفن : مبلغ مقطوعی است که به منظور تامین هزینه های مربوط به کفن ودفن که خانواده او این امر را به عهده می گیرند پرداخت می گردد.
حق بیمه :  بنابه تبصره «۱» ماده « ۲۸» قانون تامین اجتماعی : از اول سال ۱۳۵۵ حق بیمه سهم کارفرما ۲۰% مزد یا حقوق بیمه شده خواهد بود وبا احتساب سهم بیمه شده و کمک دولت کل حق بیمه به سی درصد مزد یا حقوق افزایش می یابد ( ۷% بیمه شده + ۳% دولت)
ماده « ۳۹ » قانون تامین اجتماعی : کارفرما مکلف است حق بیمه مربوط به هرماه را حداکثر تا آخرین روزماه بعد به سازمان بپردازد .
«حوادث و بیماریها و بارداری»

ماده ۵۴ : بیمه شدگان وافراد خانواده آنها از زمانی که شمول مقررات این قانون قرار می گیرند در صورت مصدوم شدن برای حوادث یا ابتلا به بیماری می توانند از خدمات پزشکی استفاده نمایند . خدمات پزشکی شامل کلیه اقدامات درمانی سرپایی ـ بیمارستانی ، تحویل داروهای لازم و انجام آزمایشات تشخیص طبی می باشد.
ماده ۵۷ :  افراد خانواده بیمه شده که از کمک های مقرر در ماده ۵۴ این قانون استفاده می کنند عبارتند از :
۱ـ همسر بیمه شده
۲‌ـ شوهر بیمه شده در صورتی که معاش او توسط بیمه شده زن تامین می شود و سن او از شصت سال متجاوز باشد یا طبق نظر کمیسیون پزشکی از کارافتاده شناخته شود.
۳ـ  فرزندان بیمه شده که دارای یکی از شرایط زیر باشند.
الف ) کمتر از ۱۸ سال تمام داشته باشند و در مورد فرزندان اناث بشرط نداشتن شوهر تا بیست سالگی و یا منحصراً طبق گواهی یکی از موسسات رسمی آموزشی به تحصیل اشتغال داشته باشند.
ب ) در اثر بیماری یا نقص عضو طبق گواهی سازمان تامین اجتماعی قادر به کار نباشد.
۴ ـ پدر ومادر تحت تکفل بیمه شده مشروط براینکه سن پدر از شصت سال و سن مادر از پنجاه و پنج سال متجاوز باشد و یا اینکه به تشخیص کمیسیونهای پزشکی از کارافتاده باشند و در هرحال از سازمان مستمری دریافت نماید.
ماده ۶۷ : بیمه شده زن یا همسر بیمه شده مرد در صورتی که ظرف یکسال قبل از زایمان سابقه پرداخت حق بیمه شصت روز را داشته باشد می تواند به شرط عدم اشتغال به کار از کمک بارداری استفاده نماید. کمک بارداری دوسوم آخرین مزد یا حقوق بیمه شده استفاده نماید.
کمک بارداری دوسوم آخرین مزد یا حقوق بیمه شده که حداکثر برای مدت دوازده هفته جمعاً قبل وبعد از زایمان بدون کسر سه روز اول پرداخت خواهد شد.
ماده ۶۸: بیمه شده زن یا همسر بیمه شده مرد درصورتی که در طول مدت یکسال قبل از وضع حمل حق بیمه شصت روز را پرداخته باشد از کمکها و معاینه های طبی و معالجات قبل از زایمان و حین زایمان و بعد از وضع حمل استفاده خواهد کرد. سازمان بنابه درخواست بیمه شده می تواند بجای کمکهای مذکور مبلغی وجه نقد به بیمه شده پرداخت نماید. مبلغ مزبور در آیین نامه ای که از طرف هیات مدیره سازمان تهیه و به تصویب شورایعالی سازمان می رسد تعیین خواهد شد.
ماده ۶۹ : در صورتی که بیمه شده زن و یا همسر بیمه شده مرد به بیماریهایی مبتلا شود که شیردادن برای طفل او زیان آور باشد یا پس از زایمان فوت شود شیر مورد نیاز تا ۱۸ ماهگی تحویل خواهدشد.

«بازنشستگی»

ماده ۷۶ :  مشمولین این قانون در صورت حائز بودن شرایط زیر حق استفاده از مستمری بازنشستگی را خواهند داشت .
۱ـ حداقل ده سال حق بیمه مقرر را قبل از تاریخ تقاضای بازنشستگی پرداخته باشند
۲ـ سن مرد به ۶۰ سال تمام و سن زن به ۵۵ سال تمام رسیده باشد.
تبصره ۱: کسانی که ۳۰ سال تمام کارکرده و در هر مورد حق بیمه مدت مزبور را به سازمان پرداخته باشند درصورتی که سن مردان ۵۰ سال و سن زنان ۴۵ سال تمام باشد می توانند تقاضای مستمری بازنشستگی نمایند.
تبصره ۲: بیمه شدگانی که دارای ۳۵ سال تمام سابقه پرداخت حق بیمه باشند می توانند بدون در نظر گرفتن شرط سنی مقرر در قانون تقاضای بازنشستگی نمایند.
تبصره ۳: زنان کارگر با داشتن ۲۰ سال سابقه کار و ۴۳ سال سن به شرط پرداخت حق بیمه با ۲۰ روز حقوق می‌توانند بازنشسته شوند.
«مرگ»

ماده ۸: بازماندگان واجد شرایط بیمه شده متوفی در یکی از حالات زیر مستمری بازماندگان دریافت خواهند داشت:
۱- در صورت فوت بیمه شده بازنشسته
۲- در صورت فوت بیمه شده از کار افتاده کلی مستمری بگیر
۳- در صورت فوت بیمه شده ای که در ده سال آخر حیات خود حداقل حق بیمه یک سال کار، مشروط بر اینکه ظرف آخرین سال حیات حق بیمه ۹۰ روز کار را پرداخت کرده باشد.
۴- در مواردی که بیمه شده در اثر حادثه ناشی از کار یا بیماریهای حرفه ای فوت نماید.
ماده ۸۱: بازماندگان واجد شرایط متوفی که استحقاق دریافت مستمری را خواهند داشت عبارتند از:
۱- عیال دائم بیمه شده متوفی مادام که شوهر اختیار نکرده است.
تبصره ۱: همراهان بیمه شدگان متوفی که شوهر اختیار نموده اند (عقد دائم) در صورت فوت شوهر دوم ، توسط تأمین اجتماعی مجدداً به آنها مستمری پرداخت خواهد شد.
۲- فرزندان متوفی در صورتی که سن آنان کمتر از هیجده سال تمام باشد و یا منحصراً به تحصیل اشتغال داشته باشند یا به علت بیماری یا نقص عضو طبق گواهی کمیسیون پزشکی قادر به کار نباشند.
۳- پدر و مادر متوفی در صورتی که اولاً تحت تکفل او بوده ثانیاً سن پدر از شصت سال و سن مادر از ۵۵ سال تجاوز کرده باشد و یا آنکه به تشخیص کمیسیون پزشکی موضوع ماده ۹۱ این قانون از کار افتاده باشند و در هر حال مستمری از سازمان دریافت ندارند.
ماده ۸۲: بازماندگان بیمه شده زن با شرایط زیر از مستمری استفاده خواهند کرد:
۱- شوهر مشروط بر اینکه اولاً تحت تکفل زن بوده ثانیاً سن او از شصت سال تجاوز باشد یا طبق نظر کمیسیون پزشکی از کار افتاده بود و در هر حال مستمری از سازمان دریافت نکند.
۲- فرزندان در صورت حائز بودن شرایط زیر:
الف) پدر آنها در قید حیات نبوده و یا واجد شرایط مذکور در بند اول این ماده باشد و از مستمری دیگری استفاده نکند
ب) سن آنها کمتر از ۱۸ سال تمام باشد و یا منحصراً به تحصیل اشتغال داشته باشند تا پایان تحصیل و یا به علت بیماری یا نقص عضو طبق گواهی کمیسیون پزشکی قادر به کار نباشند.
۳- پدر و مادر در صورتی که اولاً تحت تکفل او بوده ثانیاً سن پدر از ۶۰ سال و سن مادر از ۵۵ سال تجاوز کرده باشد و یا آنکه به تشخیص کمیسیون پزشکی از کار افتاده باشند و در هر حال مستمری از سازمان دریافت ندارند.
ماده ۸۴: هرگاه بیمه شده فوت کند هزینه کفن و دفن او از طرف سازمان تأمین اجتماعی پرداخت خواهد شد.

«ازدواج و عائله مندی»

ماده ۸۵: به بیمه شده زن یا مرد که برای اولین بار ازدواج می‌کند مبلغی معادل یک ماه متوسط مزد یا حقوق با رعایت شرایط زیر به عنوان کمک ازدواج پرداخت می‌شود.
۱- در تاریخ ازدواج رابطه استخدامی او با کارفرما قطع نشده باشد.
۲- ظرف پنج سال قبل از تاریخ ازدواج حداقل حق بیمه هفتصد و بیست روز کار را به سازمان پرداخته باشد.
۳- عقد ازدواج دائم بوده و در دفتر رسمی ازدواج به ثبت رسیده باشد.
تبصره ۱: مزد یا حقوق متوسط موضوع این ماده عبارت است از جمع دریافتی بیمه شده ظرف دو سال قبل از ازدواج که به مأخذ آن حق بیمه پرداخت شده است تقسیم بر ۲۴
تبصره ۲: در صورتی که طرفین عقد ازدواج واجد شرایط مذکور در این ماده باشند کمک ازدواج به هر دو نفر داده خواهد شد.
ماده ۸۶: کمک عائله مندی منحصراً تا دو فرزند بیمه شده پرداخت می‌شود مشروط بر آنکه :
۱- بیمه شده حداقل سابقه پرداخت حق بیمه ۷۲۰ روز را داشته باشد.
۲- سن فرزندان او از ۱۸ سال کمتر باشد یا منحصراً به تحصیل اشتغال داشته باشند تا پایان تحصیل یا در اثر بیماری یا نقص عضو طبق گواهی کمیسیونهای پزشکی قادر به کار نباشد.
میزان کمک عائله مندی معادل سه برابر حداقل مزد روزانه کارگر ساده در مناطق مختلف برای هر فرزند در ماه

«قانون بیمه بیکاری»

ماده ۱) کلیه مشمولین قانون تأمین اجتماعی که تابع قوانین کار و کار کشاورزی هستند مشمول مقررات این قانون می‌باشند.
تبصره : گروههای زیر از شمول مقررات این قانون مستثنی هستند.
۱- بازنشستگان و از کار افتادگان کلی.
۲- صاحبان حرف و مشاغل آزاد و بیمه شدگان اختیاری.
۳- اتباع خارجی
ماده ۲) بیکار از نظر این قانون بیمه شده ای است که بدون میل و اراده بیکار شده و آماده کار باشد.
تبصره ۱ : بیمه شدگانی که به علت تغییرات ساختار اقتصادی واحد مربوطه به تشخیص وزارتخانه ذیربط و تائید شواریعالی کار بیکار موقت شناخته شوند نیز مشمول مقررات این قانون خواهند بود.
تبصره ۲ : بیمه شدگانی که به علت بروز حوادث قهریه و غیر مترقبه از قبیل سیل، جنگ، آتش سوزی و … بیکار می‌شوند با معرفی واحد کار و امور اجتماعی محل از مقرری بیمه بیکاری استفاده خواهند کرد.
ماده ۳) بیمه بیکاری به عنوان یکی از حمایتهای تأمین اجتماعی است و سازمان تأمین اجتماعی مکلف است با دریافت حق بیمه مقرر، به بیمه شدگانی که طبق مقررات این قانون بیکار می‌شوند مقرری بیمه بیکاری پرداخت نماید.
ماده ۴) بیمه شده بیکار با معرفی کتبی واحد کار و امور اجتماعی محل از مزایای این قانون منتفع خواهد شد.
تبصره : بیکاران مشمول این قانون کلیه حقوق و مزایا و خسارات مربوطه (موضوع قانون کار) را دریافت خواهند نمود.
ماده ۵) حق بیمه بیکاری به میزان (۳%) مزد بیمه شده می‌باشد که کلاً توسط کارفرما تأمین و پرداخت خواهد شد.
تبصره : مزد بیمه شده و نحوه تشخیص، تعیین حق بیمه بیکاری ، چگونگی وصول آن، تکلیف بیمه شده و کارفرما و همچنین نحوه رسیدگی به اعتراض، تخلفات و سایر مقررات مربوطه در این مورد بر اساس ضوابطی است که برای حق بیمه سایر حمایتهای تأمین اجتماعی در قانون و مقررات تأمین اجتماعی پیش بینی شده است.
ماده ۶) بیمه شدگان بیکار در صورت احراز شرایط زیر استحقاق دریافت مقرری بیمه بیکاری را خواهند داشت.
الف : بیمه شده قبل از بیکار شدن حداقل ۶ ماه سابقه پرداخت حق بیمه را داشته باشد. مشمولین تبصره ۲ ماده ۲ این قانون از شمول این بند مستثنی می‌باشند.
ب : بیمه شده مکلف است ظرف ۳۰ روز از تاریخ بیکاری با اعلام مراتب بیکاری به واحدهای کار و امور اجتماعی آمادگی خود را برای اشتغال به کار تخصصی و یا مشابه آن اطلاع دهد.
مراجعه بعد از سی روز با عذر موجه و با تشخیص هیأت حل اختلاف تا سه ماه امکان پذیر خواهد بود.
ج : بیمه شده بیکار مکلف است در دوره های کارآموزی و سوادآموزی که توسط واحد کار و امور اجتماعی و نهضت سواد آموزی و یا سایر واحدهای ذیربط با تأئید وزارت کار و امور اجتماعی تعیین می‌شود شرکت نموده و هر دو ماه یکبار گواهی لازم در این مورد را به شعب تأمین اجتماعی تسلیم نماید.
تبصره ۱ :‌ کارگرانی که در زمان دریافت مقرری بیمه بیکاری به شغل یا مشاغلی گمارده شوند که میزان حقوق و مزایای آنان از مقرری بیمه بیکاری متعلقه کمتر باشد ما  به التفاوت دریافتی بیمه شده از حساب صندوق بیمه بیکاری پرداخت خواهد شد.
تبصره ۲ : مدت دریافت مقرری بیمه بیکاری جزء سوابق پرداخت حق بیمه شده از نظر بازنشستگی ، از کار افتنادگی و فوت محسوب خواهد شد.
ماده ۷ ) مدت پرداخت مقرری بیمه بیکاری و میزان آن به شرح زیر است:
الف ‌: جمع مدت پرداخت مقرری از زمان برخورداری از مزایای بیمه بیکاری اعم از دوره اجرای آزمایشی و یا دائمی آن برای مجردین حداکثر ۳۶ ماه و برای متأهلین یا متکلفین حداکثر ۵۰ ماه بر اساس سابقه کلی پرداخت حق بیمه و بشرح جدول ذیل می‌باشد:
«حداکثر مدت استفاده از مقرری جمعاً با احتساب دوره های قبلی»

سابقه پرداخت حق بیمه برای مجردین برای متأهلین یا متکفین
از ۶ ماه لغایت ۲۴ ماه  ۶ ماه ۱۲ ماه
از ۲۵ ماه لغایت ۱۲۰ ماه  ۱۲ ماه ۱۸ ماه
از ۱۲۱ ماه لغایت ۱۸۰ ماه  ۱۸ ماه ۲۶ ماه
از ۱۸۱ ماه لغایت ۲۴۰ ماه  ۲۶ ماه ۳۶ ماه
از ۲۴۱ ماه به بالا  ۳۶ ماه ۵۰ ماه

تبصره : افراد مسن مشمول این قانون که دارای ۵۵ سال سن و بیشتر می‌باشند مادامیکه مشغول به کار نشده اند می توانند تا رسیدن به سن بازنشستگی تحت پوشش بیمه بیکاری باقی بمانند.
ب : میزان مقرری روزانه بیمه شده بیکار معادل ۵۵% متوسط مزد یا حقوق و یا کارمزد روزانه بیمه شده می‌باشد. به مقرری افراد متأهل یا متکفل ، تا حداکثر ۴ نفر از افراد تحت تکفل به ازاء هر یک از آنها به میزان ۱۰% حداقل دستمزد افزوده خواهد شد. در هر حال مجموع دریافتی مقرری بگیر نباید از حداقل دستمزد کمتر و از ۸۰%  متوسط مزد یا حقوق وی بیشتر باشد.
ج : مقرری بیمه بیکاری از روز اول بیکاری قابل پرداخت است.
تبصره ۱ : متوسط مزد یا حقوق روزانه بیمه شده بیکار به منظور محاسبه مقرری بیمه بیکاری عبارتست از جمع کل دریافتی بیمه شده که به مأخذ آن حق بیمه دریافت شده در آخرین ۹۰ روز قبل از شروع بیکاری تقسیم بر روزهای کار و در مورد بیمه شدگانی که کارمزد دریافت می‌کنند آخرین مزد عبارتست از جمع کل دریافتی بیمه شده که به مأخذ آن حق بیمه دریافت شده در آخرین ۹۰ روز قبل از شروع بیکاری تقسیم بر ۹۰ در صورتی که بیمه شده کارمزد، ظرف ۳ ماه مذکور مدتی از غرامت دستمزد استفاده نموده باشد متوسط مزدی که مبنای محاسبه غرامت دستمزد قرار گرفته به منزله دستمزد ایام بیکاری تلقی و در محاسبه منظور خواهد شد.
تبصره ۲ : افراد تحت تکفل موضوع این ماده عبارتند از:
۱- همسر (زن یا شوهر)
۲- فرزندان اناث مادام که ازدواج ننموده و فاقد حرفه و شغل باشند.
۳- فرزندان ذکور که سن آنان کمتر از هیجده سال تمام باشد و یا منحصراً به تحصیل اشتغال داشته ویا طبق نظر پزشک معتمد سازمان تأمین اجتماعی از کارافتاده کلی باشند.
۴- پدر و مادر که سن پدر از ۶۰ سال متجاوز باشد و یا طبق نظر پزشکی معتمد سازمان تأمین اجتماعی از کار افتاده کلی باشند و در هر حال معاش آنان منحصراً توسط بیمه شده تأمین گردد.
۵- خواهر و برادر تحت تکفل در صورت داشتن شرایط مربوط به فرزندان اناث و ذکور ، در بندهای ۲ و ۳ این تبصره.
تبصره ۳ : دریافت مقرری بیمه بیکاری مانع از دریافت مستمری جزئی نمی گردد.
تبصره ۴ : در صورت بیکاری زوجین فقط یکی از آنان (زن یا شوهر) محق به استفاده از افزایش به ازاء هر یک از فرزندان خواهد بود.
تبصره ۵ : بیمه شده بیکار و افراد تحت تکفل، درمدت دریافت مقرری بیمه بیکاری از خدمات درمانی موضوع بندهای «ب» ماده ۳ قانون تأمین اجتماعی استفاده خواهند کرد.
تبصره ۶ : مقرری بیمه بیکاری مانند سایر مستمریهای تأمین اجتماعی از پرداخت هرگونه مالیات معاف خواهد بود.
ماده ۸ ) در موارد زیر مقرری بیمه بیکاری قطع خواهد شد.
الف : زمانی که بیمه شده مجدداً اشتغال به کار یابد.
ب : بنا به اعلام واحد کار و امور اجتماعی محل و یا نهضت سوادآموزی و سایر واحدهای ذیربط از طریق وزارت کار و امور اجتماعی ، بیمه شده بیکار بدون عذر موجه از شرکت در دوره های کارآموزی یا سوادآموزی خودداری نماید.
ج : بیمه شده بیکار از قبول شغل تخصصی خود و یا شغل مشابه پیشنهادی خودداری ورزد.
د : بیمه شده بیکار ضمن دریافت مقرری بیمه بیکاری مشمول استفاده از مستمری بازنشستگی و یا از کارافتادگی کلی شود.
هـ : بیمه شده به نحوی از انحاء با دریافت مزد ایام بلاتکلیفی به کار مربوط اعاده گردد.
تبصره ۱ : در صورتی که پس از پرداخت مقرری بیمه بیکاری محزر شود که بیکاری بیمه شده ناشی از میل و اراده او بوده است کارگر موظف به استرداد وجوه دریافتی به سازمان تأمین اجتماعی خواهد بود. مشمولین بند «هـ» این ماده نیز مکلف به باز پرداخت مقرری بیمه بیکاری دریافتی به سازمان مذکور می باشند.
تبصره ۲ : چنانچه بیمه شده بیکار اشتغال مجدد خود را مکتوم داشته و مقرری بیمه بیکاری را دریافت کرده باشد. ملزم به بازپرداخت مقرری دریافتی از تاریخ اشتغال خواهد بود.
تبصره ۳ : دریافت کمک هزینه حین کارآموزی مانع استفاده از مقرری بیمه بیکاری نخواهد بود.
ماده ۹ ) کارفرمایان موظفند با هماهنگی شوراهای اسلامی و یا نمایندگان کارگران فهرست محلهای خالی شغل را که ایجاد می‌شوند به مراکز خدمات اشتغال محل اعلام نمایند. محلهای شغلی مذکور (به استثنای رده های شغلی کارشناسی به بالا)  منحصراً توسط مرکز خدمات اشتغال و با معرفی بیکاران تأمین می گردد.
تبصره ۱ :  دولت مکلف است همه ساله از طریق سیستم بانکی و منابع اعتباری سازمان تأمین اجتماعی و با استفاده از اعتبارات قرض الحسنه ، طرحهای اشتغال زای مشخصی را جهت اشتغال به کار بیکاران مشمول این قانون در بودجه سالانه کشور پیش بینی و رأساً یا از طریق شرکتهای تعاونی و یا از خصوصی و با نظارت وزارت کار و امور اجتماعی به مورد اجرا گذارد.
تبصره ۲ : بیکاران مشمول این قانون در اخذ پروانه های کسب و کار و موافقت اصولی و تأسیس واحدهای اقتصادی از وزارتخانه های صنعتی ، کشاورزی و خدماتی با معرفی وزارت کار و امور اجتماعی در اولویت قرار خواهند داشت.
تبصره ۳ :  سازمان آموزش فنی و حرفه ای وزارت کار و امور اجتماعی مکلف است همزمان با اجرای قانون بیمه بیکاری ، آموزش مهارتهای مورد نیاز بازار کار و نیز بازآموزی و تجدید مهارت کارگران تحت پوشش بیمه بیکاری موضوع بند «ج» ماده ۷ این قانون را در مراکز آموزشی فنی و حرفه ای و یا مراکز آموزشی جوار کارخانجات فراهم نماید.
هزینه های مربوط از محل اعتبارات حساب صندوق بیمه بیکاری مطابق آئین نامه ای که به پیشنهاد سازمانهای آموزش فنی و حرفه ای کشور و تأمین اجتماعی تهیه و به تصویب وزرای کار و امور اجتماعی و بهداشت درمان و آموزش پزشکی خواهد رسید، قابل پرداخت است.
تبصره ۴ :  نهضت سوادآموزی موظف است با همکاری کارفرمایان و وزارتخانه های ذیربط نسبت به تشکیل کلاسهای سوادآموزی برای بیسوادان مشمول این قانون اقدام نماید.
ماده ۱۰ )  سازمان تأمین اجتماعی مکلف است حسابهای درآمد حق بیمه بیکاری و پرداخت مقرری بیمه بیکاری موضوع این قانون را جداگانه نگهداری و در صورتهای مالی خود منعکس نماید و گزارش عملکرد مالی خود را هر سال یکبار به وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و وزیر کار و امور اجتماعی و شورای اقتصاد ارائه نماید.
ماده ۱۱ )  وزارت کار و امور اجتماعی و سازمان تأمین اجتماعی مجری این قانون خواهند بود