تعطیلات آخر هفته در کشور چین شنبه و یکشنبه می باشد و سایر تعطیلات رسمی به شرح زیر است:
  
آغاز سال نو مسیحی ................  1 ژانویه 2017 برابر 12 دی ماه سال 95
آغاز سال نو مسیحی ................  1 ژانویه 2018 برابر 11 دی ماه سال 96
آغاز سال نو مسیحی ................  1 ژانویه 2019 برابر 11 دی ماه سال 97

تعطیلات آغاز سال نو میلادی ................ 2 ژانویه 2017 برابر 13 دی ماه سال 95
تعطیلات آغاز سال نو میلادی ................ 2 ژانویه 2018 برابر 12 دی ماه سال 96
تعطیلات آغاز سال نو میلادی ................ 2 ژانویه 2019 برابر 12 دی ماه سال 97

شب عید بهاره
سال 2017 ............... 27 ژانویه برابر  8 بهمن سال 95
سال 2018 ............... 15 فوریه برابر  26 بهمن سال 96
سال 2019 ............... 4 فوریه برابر  15 بهمن سال 97

سال نو چینی
سال 2017 ................ 28 ژانویه برابر 9 بهمن سال 95
سال 2018 ................ 16 فوریه برابر  27 بهمن سال 96
سال 2019 ................ 5 فوریه برابر  16 بهمن سال 97
  تعطیلات سال نوی چینی عموما بین یک تا دوهفته بطول می انجامد. ضمن اینکه سال نوی چینی بر اساس سال قمری محاسبه می گردد که عموما" در ماههای ژانویه و فوریه در سالهای مختلف متغییر است.

تعطیلات هفته طلایی جشن بهاره
سال 2017 ................ 29 ژانویه الی 2 فوریه برابر 10 الی 14 بهمن 95
سال 2018 ................ 17 فوریه الی 21 فوریه برابر 28 الی 2 اسفند 96
سال 2019 ................ 6 فوریه الی 10 فوریه برابر 17 الی 21 بهمن 97

روز بزرگداشت مردگان ................ 2، 3 و 4 آوریل 2017 برابر 13، 14 و 15 فروردین 96
روز بزرگداشت مردگان ................ 5 آوریل 2018 برابر 16 فروردین سال 97
روز بزرگداشت مردگان ................ 5 آوریل 2019 برابر 16 فروردین سال 98

روز کارگر ................ 1 مه 2017 برابر 11 اردیبهشت سال 96
روز کارگر ................ 1 مه 2018 برابر 11 اردیبهشت سال 97
روز کارگر ................ 1 مه 2019 برابر 11 اردیبهشت سال 98
این تعطیلی عموما به مدت یک هفته بطول می انجامد.

عید قایق اژدها
سال 2017 ............... 28، 29 و 30 مه برابر 7، 8 و 9 خرداد 96
سال 2018 ............... 18 ژوئن 2018 برابر 28 خرداد 97
سال 2019 ............... 7 ژوئن 2018 برابر 17 خرداد 98

روز وسط پائیز – تعطیلات پاییزه
سال 2017 ................. 4 اکتبر برابر 12 مهر سال 96
سال 2018 ................. 24 سپتامبر برابر 2 مهر سال 97
سال 2019 ................. 13 سپتامبر برابر 22 شهریور سال 98

روز ملی چین ................... 1 اکتبر 2017 برابر 9 مهر سال 96
روز ملی چین ................... 1 اکتبر 2018 برابر 9 مهر سال 97
روز ملی چین ................... 1 اکتبر 2019 برابر 9 مهر سال 98

تعطیلات هفته طلایی روز ملی چین ............... 6-1 اکتبر 2017 برابر 9 الی 14 مهر 96
تعطیلات هفته طلایی روز ملی چین ............... 7-2 اکتبر 2018 برابر 10 الی 15 مهر 97
تعطیلات هفته طلایی روز ملی چین ............... 7-2 اکتبر 2019 برابر 10 الی 15 مهر 98

تعطیلات روز ملی چین به مدت یک هفته بطول می انجامد.
 
 
 
عید بهار چین
از ۹ فوریه ایام عید بهار سنتی چین آغاز می‌شود. عید بهار در واقع همانند عید نوروز ایران عیدي ملی و فرخنده و پرنشاط است. به طور کلی از قدیم الایام، سال در تقویم کشاورزی چینی با ۱۲ نام حیوان یعنی گاو، ببر، مار، موش، خوک، میمون، خرگوش، اسب، خروس، گوسفند، سگ و اژدها مشخص شده است. اژدها در عهد قدیم توتم یعنی روح یا موجود حافظ قبیله ي ملت چین به شمار می‌رفت.
در روایات قدیمی‌ چین، اژدها همواره موجودی صاحب نیرو و قدرت، جسور و بی باک ترسیم شده است و از دیدگاه مردم، چنین روحیه ای دقیقا سمبل ایده ال ملت چین است. مردم، این حیوان افسانه‌ای را می‌پرستند و آرزومندند تا اژدها خجستگی و میمنت را برایشان به همراه بیاورد.
از تاریخ برگزاري عید بهار تاکنون ۴ هزار سال می‌گذرد. در بیش از دو هزار و یک صد سال قبل از میلاد، مردم زمان حرکت یک دور ستاره مشتری (ژوپیتر) را یک تسئو مي گفتند و این عید را نیز تسئو می‌نامیدند. اما نام این عید در یک هزار سال قبل از میلاد به نیان یعنی پرحاصل تغییر کرد.
به رسم و عادت عامیانه در چین ایام عید بهار از ۲۳ دسامبر شروع می‌شود و در روز عید فانوس در تاریخ ۱۵ ماه آینده خاتمه می‌یابد که جمعا سه هفته طول می‌کشد. به منظور گرامیداشت ایام عید از شهرها گرفته تا دهات، مردم فعالیت های مختلفی را انجام می‌دهند و جشن هایی برپا می‌کنند. در روستاها کشاورزان به خانه تکانی و شستن البسه و لحاف و غیره می‌پردازند تا با پاکی و پاکیزگی به پیشواز سال نو بروند. آنان همچنین خوراکی های گوناگونی مانند شکلات، آب نبات، کیک، گوشت و سبزیجات برای پذیرایی از مهمانان تهیه می‌کنند. در شهرهای بزرگ مقدمات عید نیز از مدت ها قبل از عید شروع می‌گردد. سازمان ها و ادارات فرهنگی و گروه های هنری برنامه‌های هنری خود را آماده می‌سازند و در پارک ها برنامه‌های تفریحی و بازی‌های گروهی جدید و بیشماری برای مردم انجام می‌شود. موسسات تجاری نیز برای اقناع مشتریان خود کالاها و اجناس متنوع را از کشورها و حتی خارج از چین وارد می‌کنند.
به طور کلی در نواحی مختلف چین رسوم و آداب سنتی برای برگزاری این عید متفاوت است. اما ضیافت شام با حضور کلیه اعضای خانواده در شب آستانه ي عید چه در شمال چه در جنوب کشور لازم و ضروری است. خانواده در این شب در کنار یکدیگر به تهیه ي خوراک هاي سنتی مشغول می‌شوند. شایان ذكر است که در میان خوراک های سنتی عید بهار، غذاهای شیرین از آرد برنج (نیاگا) حتما باید موجود باشد. در آستانه ي سال جدید به تقویم کشاورزی چین، مردم با سرور و شادی با سال گذشته وداع نموده و به پیشواز سال جدید میروند. در بعضی مناطق مردم به آتش زدن ترقه و آتش بازی هم می‌پردازند. از اول سال نو اعضای خانواده با پوشيدن لباس های زیبا و نو به استقبال مهمانان و یا دیدار از خویشاوندان و دوستان می‌پردازند.
آنان هنگام ملاقات جملاتي چون سال نو مبارک و یا عید بهار مبارک باد را می‌گویند و سپس به خوردن میوه و شکلات و چای مشغول می‌شوند و با هم گفت و گو می‌کنند. در ایام عید بهار برنامه‌های هنری و تفریحی، جالب توجه و رنگارنگ است. دربعضی مناطق اپراها و فیلم های ویژه عید به معرض نمایش گذارده می‌شود و در بعضی مناطق دیگر برنامه‌های هنری عامیانه نظیر رقص شیر، یان گو و رقص با چوب پا. به این ترتیب محیطی مملو از وجد و شعف و شادی برهمه جا حکم فرما است.
گفتنی است که چسباندن تابلوهای خوشنویسی و نقاشی‌های ویژه عید بهار روی دیوار و روشن کردن فانوس نیز از جمله برنامه‌های عید بهار است. فانوس های رنگی در واقع از جمله هنرهای دستی و سنتی مردمی‌ چین است. مردم با در دست داشتن شكل هاي مختلف و متنوع فانوس ها که بر روی آن ها شکل حیوانات، مناظر طبیعی و چهره‌های قهرمانان ترسیم شده است در یک جا جمع می‌شوند و شادی می‌کنند. البته پا به پای ارتقای سطح زندگی مردم، آنان ضمن حفظ رسوم و آداب سنتی، برنامه‌های جدیدی به وجود آورده اند. برای نمونه جهانگردی و چین گردی به رسم نوین چینی ها در ایام عید بهار بدل شده است.

هفتمین شب ماه هفتم
هفتمین روز ماه هفتم به تقویم سنتی چین به عنوان روز عشق چین در میان مردم رایج شد. این روز هم چنين عید دختران و عید آرزوی کسب مهارت نامیده مي شود. در سال های گذشته، این روز برای دختران چین مهمترین روز محسوب می‌شود.
طبق اساطیر چین، گاوچران و خانم بافنده در شب هفتم ماه هفتم در آسمان به وصال همديگر رسیدند. داستان گاوچران و خانم بافنده معروفترین داستان عشق چین به شمار می‌آید. می‌گویند گاوچران پسر فقیری بود و با گاو خود زندگی می‌کرد. خانم بافنده دختر امپراتور آسمان بود. روزی خانم بافنده به دنیا هبوط کرد و گاوچران را دید.
آن دو نفر دوست و به تدریج عاشق همدیگر شدند. خانم بافنده چون می‌خواست با گاوچران ازدواج کند، تصمیم گرفت دیگر به آسمان برنگردد. ولی به زودی امپراتور آسمان متوجه شد که دخترش گم شده و خیلی عصبانی شد. او نمی‌گذاشت که دخترش با مردم عادی ازدواج کند. خانم بافنده نمی‌توانست از پدرش سرپیچی کند و به آسمان رفت. به این جهت، زن و شوهر پر عاطفه از هم جدا شدند. گاوچران نمی‌خواست همسرش او را ترک کند و به دنبال خانم بافنده رفت. نزدیک بود که پیدایش کند، ولی امپراتور به آسمان آمد و بین آن دو نفر یک جاده شیری وسیع گذاشت تا آن ها نتوانند از آن عبور کنند. گاوچران و خانم بافنده فقط یکدیگر را نگاه می‌کردند و گریه می‌کردند.
روزها گذشت، گاوچران و خانم بافنده آن جا ماندند. در آخر عشق وفادار آن ها امپراتور آسمان را تحت تاثیر قرار داد. او دستور داد در هفتمین روز ماه هفتم، به وسیله ي زاغی پلی روی جاده شیری گذاشته شود تا گاوچران و خانم بافنده همدیگر را ملاقات کنند.
بدین جهت در این شب، جوانان جمع می‌شوند و به آسمان نگاه می‌کنند. مثل این که گاوچران و خانم بافنده را می‌بینند و به آن ها تبریک می‌گویند.

عید چون یانگ
پنجمین روز ماه پنجم به تقویم کشاورزی چین عید قایق اژدها نام دارد. در مقایسه با عیدهای دیگر، عید قایق اژدها اسامی ‌گوناگون دیگری نیز دارد. این روز به نام‌های عید ماه، عید اشعار، عید دختر و عید زون زی مشهور است.
مردم چین در عید قایق اژدها نوعی خوراک به نام زون زی می‌خورند. زون زی با برگ بامبو و برنج درست می‌شود. بدین ترتیب که درون برگ بامبو برنج و گوشت می‌گذارند و می‌پیچند و بعد آن را می‌پزند. مناسبت خوردن این خوراک در این روز مشخص است.
در چین، شاعری به نام چو یوان از اهالی کشور چو در دوره ي دولت های جنگی می‌زیست. وی مدتی در کشور چو به عنوان وزیر اعظم خدمت کرد و نسبت به امپراتور بسیار وفادار بود. بعد مورد حسد و تهمت بداندیشان قرار گرفت و امپراتور بدون تحقیق و رسیدگی او را از مقام وزارت عزل کرد.
چو یوان سخت غمگین و افسرده شد و به کنار رودخانه می‌لو در استان هو نان امروزی رفت. دایما شعر می‌سرود تا روزی از زندگی به کلی ناامید و مایوس گردید و خود را به رودخانه انداخت و غرق شد. این واقعه در پنجمین روز از ماه پنجم اتفاق افتاد.
چون مردم بسیار به او علاقه داشتند و می‌ترسیدند که ماهی رودخانه جسد او را بخورند، خوراک زون زی را درست کردند و به آب رودخانه انداختند تا ماهیان آن خوراک را بخورند و به جسد شاعر آسیب نرساندند.
امروزه معمولا موقع خوردن این خوراک، به خصوص اگر در حضور افراد غیر چینی باشد، شعر‌ها و سرگذشت چو یوان را یاد می‌کنند.
پیشنیان می‌گفتند پنجمین ماه بدترین ماه سال است. بنابراین، از گذشته، رسومی ‌در میان مردم شایع شده بود، مانند آویزان کردن نقاشی قهرمان افسانه ای و جمع کردن دارو‌های گیاهی. بچه‌ها کیسه ي کوچک پاره ای که در آن عطر گذاشته می‌شود را روی لباس می‌آویزانند و روی دست نخ رنگارنگ می‌بندند و بعضي به مسابقه ي قایق رانی او شو می روند. هدف همه آن ها راندن شیطان و حفظ بدن است.

روز لابا
لابا عيدي است كه در روز هشتم ماه دوازدهم و فصل زمستان برگزار مي شود. لا نام مراسم دعایی در گذشته است و با به معنی هشت است.
به دلیل این که در سال های گذشته، این مراسم دعا تقریبا در ماه دوازدهم بر پا می شده، به این جهت، ماه دوازدهم هم ماه لا خوانده می شود. در تاریخ سلسله جنوبی هن آمده است که مردم آن زمان متعقد بودند در آسمان هشت ایزد وجود دارد و مراسم یادبود بایستی در روز هشتم بر پا شود.
در سال های اولیه سلسله هان شرقی، مذهب بودا در چین گسترش یافت. می گویند ساکیامونی موسس دین بودا، هم در این روز دین بودایی را اعلام کرد. به این جهت، هشتم ماه دوازدهم به عنوان عید بودایی هم به حساب می آید.
ولی مهم ترین رسم این روز، خوردن آش برنج لابا است. آش برنج لابا که از برنج، لوبیا و آجیل های مختلف درست می شود، برنج بودا نام دارد.
به دلیل وسیع بودن سرزمین چین، در مناطق مختلف روش پختن و خوردن آش برنج لابا فرق می کند. مثلا در جنوب چین، این آش با ارزن، لوبیا، آجیل، میوه درخت ژنکو، میوه درخت سوسن، تخم نیلوفر و ماش درست می شود.
علاوه بر این مواد، عسل هن به عنوان ماده مغزی به این آش اضافه می شود. مردم چين قبل از خوردن این آش باید چند کاسه آش را روی سکوی عبادتگاه گذاشته و به اجداد خود اهدا کنند و سپس مقداری از آن آش را به دوستان خود می دهند و در آخر همه باهم آش می خورند و از بازگويي داستان شیرین آن لذت می برند:
ساکیومونی، شاهزاده کشوری بود که برای جستجوی معنی واقعی زندگی، کشور خود را ترک کرد و به مسافرت رفت. روزی که از صحرای شمال هند عبور می کرد، به علت خستگی و گرسنگی بیهوش شد. دختر گله داري او را دید، خیلی ناراحت شد.
همه میوه و برنجی را که همراه خود داشت برای ساکیامونی پخت و جانش را نجات داد. ساکیامونی از دختر خیلی سپاسگزاری کرد و از این واقعه به فکر فرو رفت. پایین درخت انجیر مقدس هندی نشست و در همان جا مذهب بودا را اعلام کرد.
آن روز روز هشتم ماه دوازده بود و از آن به بعد، روز هشتم ماه ۱۲ هر سال، مردم به یاد موسس مذهب بودا مثل دختر گله دار آش می پزند